Budowa i montaż komputera.

 

Przygotowania:

Pierwszą rzeczą, którą powinno się wiedzieć przy budowaniu komputera jest to, że jego części są bardzo czułe na ładunki elektrostatyczne. Dlatego zanim wyjmie się jakąkolwiek część z ochronnej torebki, należy najpierw się uziemić, np. dotykając kaloryfera. Na początku warto jest zgromadzić wszystkie podzespoły w jednym miejscu. Oprócz tego potrzebny nam będzie śrubokręt krzyżowy. Warto także zaopatrzyć się w listwę zasilającą.

Przykładowa kolejność prac:

Otwarcie pustej obudowy;

Montaż płyty głównej;

Montaż pamięci RAM, procesora i wentylatora;

Instalacja karty graficznej i dźwiękowej;

Instalacja dysku twardego i napędu dyskietek;

Instalacja napędów CD-ROM;

Podłączenie kabli taśmowych;

Podłączenie zasilania napędów i płyty głównej;

Podłączenie przewodów do przedniego panelu obudowy;

Kontrola końcowa.

Powyższa lista powinna być traktowana jako ogólny przewodnik. W praktyce porządek montażu może się w pewnym stopniu różnić od przedstawionego.

Otwarcie pustej obudowy

Po otworzeniu obudowy przez usunięcie bocznych paneli zobaczyć można jakie akcesoria dołączył jej producent. Zawsze powinny być dołączone śrubki i przewód sieciowy, często można też znaleźć zestaw nóżek pod obudowę.

Montaż płyty głównej

Niektóre obudowy posiadają wyjmowaną tackę, która zapewnia bardzo łatwy sposób instalacji płyty głównej i wszystkich podzespołów. Tańsze obudowy mają płytę montażową zamontowaną na stałe wewnątrz. Jeśli posiada się obudowę tego typu, powinno się najpierw położyć ją na boku. Następnie wkręcić kołki dystansujące przeznaczone do montażu płyty głównej. W obudowach zazwyczaj jest wywierconych więcej otworów montażowych niż jest potrzebne. Otwory te są położone w standardowych miejscach, odpowiadających otworom w płycie głównej. To, ile z tych otworów wykorzysta się, zależy od producenta waszej płyty głównej. Obudowy są zazwyczaj zaprojektowane tak, aby dało się w nich zainstalować dowolną płytę główną. Porównajcie dostępne otwory z płytą główną, aby stwierdzić gdzie umieścić gwintowane kołki.

Montaż procesora

Najpierw należy umieścić procesor w gnieździe. W tym celu trzeba unieść małą dźwignię znajdującą się z boku gniazda. Jeśli obejrzy się procesor od spodu, zobaczy się, że w jednym jego rogu brakuje nóżki. Trzeba dopasować ten róg do rogu gniazda, gdzie brakuje jednego otworu. Procesor jest oznaczony w ten sposób, aby zapewnić, że zostanie prawidłowo włożony. Pamiętajcie jednak, że nie używać siły przy wkładaniu procesora! Wszystkie nóżki powinny gładko wsunąć się w gniazdo. Jeśli jesteście pewni, że odpowiednio ustawiliście procesor (za punkt odniesienia biorąc brakującą nóżkę), ale nie jesteście mimo to w stanie go wsunąć w gniazdo, najprawdopodobniej jedna z jego nóżek jest wygięta. Jeśli to się wam przytrafiło, wyprostujcie tę nóżkę przy użyciu pincety lub śrubokrętu. Kiedy już zainstalujecie procesor, zablokujcie dźwignię w położeniu dolnym.

Instalacja pamięci RAM

Pamięć RAM musi być odpowiednia dla danej płyty głównej. Obecnie istnieją trzy typy pamięci: SDRAM, DDR SDRAM oraz RDRAM. To, który typ pamięci może być użyty, zależy od chipsetu płyty głównej. Opis techniczny znajdziecie na opakowaniu płyty głównej lub w jej instrukcji obsługi. Moduły pamięci DIMM mają pod spodem nacięcie pasujące do gniazda pamięci. Choć nie jest możliwe włożenie modułu pamięci odwrotnie, powinno się przymierzyć moduł do gniazda zanim rozpocznie się jego instalację. Następnie należy ostrożnie wcisnąć moduł w gniazdo. Zalecana jest ostrożność, ponieważ zbyt mocny nacisk może uszkodzić ścieżki przewodzące na płycie głównej. Najlepiej jest wcisnąć najpierw jedną stronę a następnie drugą. Zatrzask zaciśnie się samoczynnie, gdy tylko jedna strona modułu zostanie prawidłowo umieszczona w gnieździe. Aby upewnić się, że moduł został prawidłowo zainstalowany, zawsze można go wyjąć. Zwolnienie klamer spowoduje wyskoczenie modułu z gniazda. Następnie można go po prostu wysunąć.

Grafika, dźwięk i sieć:

W dzisiejszych czasach karty graficzne są zazwyczaj montowane w złączach AGP, przeznaczonych specjalnie do tego celu. Złącza te mają kolor brązowy, w odróżnieniu od złącz PCI, i zazwyczaj umieszczane są w centralnej części płyty głównej. Karty graficzne ze złączem PCI są rzadko używane. Wybiera się teraz złącze PCI dla każdej z kart rozszerzeń, łącznie z kartą dźwiękową. Przed włożeniem karty w złącze usuwa się odpowiadającą zaślepkę z tylnego panelu obudowy (lub tacki na płytę główną). Z reguły trzeba w tym celu odkręcić śrubkę, choć czasami stosowane są wygodne plastikowe zaciski. Zaślepka może także tworzyć część tylnego panelu. Wybranie miejsca dla karty PCI zazwyczaj nie jest problemem w prostych systemach. Z naszego doświadczenia jednak wynika, że wybranie odpowiedniego złącza może być czasami problematyczne na niektórych płytach głównych. Dla przykładu, jedno przerwanie (IRQ) może zostać zarezerwowane dwu- a nawet trzykrotnie. Konflikty zasobów mogą utrudnić poprawną wspólną pracę płyty głównej i systemu operacyjnego Problem ten często można rozwiązać przez przeniesienie karty PCI sprawiającej problemy do innego złącza lub przez ręczne przypisanie przerwań. Inny potencjalny powód problemów jest bardziej praktyczny. Jeśli na karcie widoczny jest spory radiator, może nawet z wentylatorem, układ chłodzony w ten sposób będzie wydzielał wiele ciepła, które będzie musiało zostać usunięte. Warto umieścić kartę dźwiękową z dala od karty graficznej aby zapobiec gromadzeniu się ciepła.

 

 

Instalacja dysku twardego:

Zakładamy, że dysk jest już skonfigurowany tak jak chcemy w trybie single, master lub slave. Każdy napęd należy przykręcić dwiema śrubkami z każdej strony. Przy dzisiejszych dyskach osiągających prędkości obrotowe 7200 obrotów/s dyski te mogą w krótkim czasie osiągać temperatury przekraczające 50C. Powinno się wobec tego zawsze zostawiać nad nimi trochę miejsca, aby unikać gromadzenia się ciepła. Wentylator zasilacza jest zazwyczaj wystarczająco potężny, aby zapewnić odpowiednią cyrkulację powietrza wewnątrz obudowy.

 

Instalacja napędu CD-ROM:

 

Instalacja napędu CD-ROM jest podobna do instalacji dysku twardego. Najpierw należy sprawdzić, czy konfiguracja zworek jest prawidłowa. Podczas montażu komputera pod dekoracyjnym panelem przednim z plastiku zobaczyć można jedynie metal. Jest on schowany pod plastikowymi panelami. Cała przednia sekcja obudowy, lub przynajmniej ta część gdzie zainstalowane zostaną napędy, jest wykonywana z pojedynczego, wielkiego kawałka metalu, w którym wykonywane są otwory na napędy. Od kilku już lat obowiązuje norma CE, która określa ten rodzaj metalowego panelu, ponieważ jedynie metal może zredukować emisję zakłóceń elektromagnetycznych. Najwięcej winien jest tutaj procesor. W praktyce istnieją dwie możliwości. Jeśli metal jest już nacięty w odpowiednich miejscach, trzeba go usunąć albo za pomocą nożyc do metalu albo też wybić za pomocą siły. Jeśli ma się obudowę wysokiej jakości, można wyjmować i wymieniać te metalowe panele, kiedy tylko nam się spodoba. Sprawdźcie dokładnie czy istnieje prosty sposób wyjęcia paneli, zmniejszyłoby to szanse na ich przypadkowe uszkodzenie. Kiedy już mamy otwór, możemy włożyć napęd CD-ROM i przymocować go za pomocą śrubek. Będą potrzebne śrubki metryczne (o gęstym gwincie). Zawsze stosujcie cztery śrubki. Uważajcie żeby nie dokręcić ich zbyt mocno, zbyt wielki ucisk może powodować nadwerężenie obudowy i jej drżenie. Im większa prędkość obrotowa napędu, tym bardziej poważny jest ten efekt. Śrubki warto przykręcić tylko tak mocno, aby upewnić, że napęd jest bezpieczny.

Podłączanie tasiemek

Nadszedł czas na podłączenie przewodów. Zasilacze są wyposażone w co najmniej pięć wtyczek do napędów. Jeśli będziecie potrzebować większej ich liczby, rozważcie zakup rozgałęźnika. W ten sposób można rozdzielić jedną wtyczkę na dwie. Rogi wtyczek i gniazd są oznaczone w celu zapewnienia prawidłowej polaryzacji.

Złącza przedniego panelu obudowy

Wszystkie płyty główne mają złącza zapewniające działanie przedniego panelu po prawej stronie. Powinniście znaleźć ich opis w instrukcji użytkownika, którą otrzymaliście z płytą główną. Skróty wydrukowane na samej płycie nie są szczególnie pomocne dla początkujących, oto przydatne krótkie wyjaśnienie skrótów.

SP, SPK lub SPEAK: cztero kontaktowe złącze głośniczka.

RS, RE, RST lub RESET: dwużyłowy przewód reset.

PWR, PW, PW SW, PS lub Power SW: przycisk zasilania włączający i wyłączający komputer. To złącze ma dwa kontakty.

PW LED, PWR LED lub Power LED: dioda LED na przednim panelu obudowy, włączająca się, gdy komputer jest włączony. Dwużyłowy przewód.

HD, HDD LED: te dwa kontakty należy podłączyć do kabla połączonego z diodą LED sygnalizującą pracę dysku twardego. Nie warto zbytnio się martwić o biegunowość.

Przyciski reset i włącznika będą działać niezależnie od kierunku ich włączenia, a diody LED nie zapalą się, jeśli będą podłączone odwrotnie. Jeśli słyszycie, że dysk twardy pracuje, ale dioda się nie świeci, po prostu odwróćcie wtyczkę.

Kontrola końcowa

Jeżeli wszystkie podzespoły zostały zamontowane i połączone. Zanim po raz pierwszy włączymy swój nowy komputer, warto sprawdzić wszystko jeszcze raz. Bardzo łatwo jest przegapić coś oczywistego. Rozważmy następujące sprawy:

Konfiguracja zworek na płycie głównej,

Czy ustawienia procesora są poprawne?

Czy procesor, moduły RAM i karty rozszerzeń są pewnie umiejscowione w gniazdach?

Czy podłączyliście wszystkie kable?

Czy wszystkie dobrze pasowały?

Czy dokręciliście wszystkie śrubki na kartach rozszerzeń lub też zamocowaliście zatrzaski?

Czy napędy są zabezpieczone?

Czy podłączyliście zasilanie do wszystkich napędów?

Kiedy już sprawdzimy powyższą listę, można włączyć swój komputer i zainstalować system operacyjny.